Agaathe Levenga

Praktijkvoorbeelden

• Buikpijn
• Spanning
• Gebroken ribben
• Negatieve spiraal
• Auto-immuunziekte
• Relatieproblemen
• Postnatale depressie
• Terugkerende koorts

Buikpijn

M. is een meisje van 12 jaar en heeft hevige buikpijn. Ze buigt steeds voorover met een arm om haar buik. De pijn komt in aanvallen. Ze ziet erg bleek. Ook heeft ze pijn in haar rug.
Tijdens het gesprek komt naar voren dat het meisje enkele dagen ervoor op school erg gekwetst is door haar vriendinnen. Sindsdien twijfelt ze of ze wel echte vriendinnen heeft en voelt ze zich erg alleen op school.
Vanwege de hevige buikpijn kan ze niet eten en af en toe voelt ze zich misselijk.
Ze krijgt direct een homeopathisch middel en binnen tien minuten merkt ze een sterke verbetering. Maar na een half uur komt de pijn opnieuw opzetten. Na herhaling verbeterd ze weer, maar wederom komt de pijn ook snel weer terug.
Ik geef haar een hogere potentie. Na inname van deze potentie verdwijnt de buikpijn en de rugpijn volledig en maakt ze zich geen zorgen meer.

Spanning

G. is een vrouw van 66 jaar en heeft al jaren last van haar schouders, pijn in de rug en in haar been.
Ze vertelt dat ze heel veel last heeft van stress. Ze heeft altijd spanningen over geld. Bij spanning wordt haar ademhaling oppervlakkig.
G. heeft twee moeilijke huwelijken achter de rug, waarbij er altijd geldzorgen waren. Ze probeerde de problemen zo goed mogelijk op te lossen. Sinds een tijdje is haar tweede huwelijk geëindigd. Ze heeft financieel alles op orde, maar ze voelt nog erg veel stress als er iets vervelends gebeurt.
Ze vertelt dat ze veel boosheid voelt naar haar beide ex-mannen.
Op jonge leeftijd verloor G. haar vader en ze voelt nog steeds het gemis. Enkele jaren geleden verloor ze haar broer. Ze kon goed met hem opschieten en ook daarvan heeft ze verdriet.
G. gebruikt antidepressiva voor de spanningen.

Al snel na het starten met de homeopathische behandeling knapt G. op. De pijn in haar rug verdwijnt en haar kinderen zeggen tegen haar dat ze hun moeder weer terug hebben. G. beseft dat ze negatiever is geworden door de nare gebeurtenissen in haar huwelijk en dat ze nu tot rust komt.
In de periode daarna merkt G. dat ze haar antidepressiva vergeet in te nemen en dat ze zich geen zorgen meer om geld maakt. De oppervlakkige ademhaling is niet meer voorgekomen en ook de woede naar haar ex-mannen verdwijnt.
Na een jaar van gesprekken en een homeopathische behandeling, verdwijnt ook de spanning uit haar schouders en is ze helemaal van de antidepressiva af. Sindsdien gaat het erg goed met G.

Gebroken ribben

A. Is een man van 42 jaar en heeft 7 gebroken ribben. Tijdens het sleetje rijden is hij tegen een boom aangekomen. Hij heeft 2 dagen in het ziekenhuis gelegen en heel veel pijnmedicatie mee naar huis gekregen, waaronder morfine.
A. kan alleen maar rechtop zittend in bed slapen.
Hij vraagt om een homeopathische behandeling, omdat hij graag zo snel mogelijk van de morfine af wil. Na inname van het homeopathische middel merkt hij al snel dat hij minder pijn heeft. De volgende dag laat A. weten dat hij beter heeft kunnen slapen. In de daarop volgende dagen merkt A. dat hij steeds minder pijn heeft en al snel kan A. zonder morfine en andere medicatie. Hij gebruikt dan alleen nog het homeopathische middel.
Drie weken na het ongeluk zit A. weer op de fiets en in de trein. Hij gebruikt nog steeds het homeopathische middel, maar kan alweer goed functioneren.
Zes weken na het ongeluk gaat A. voor controle naar de arts en die constateert dat de ribben goed genezen zijn.

Negatieve spiraal

E. is een man van 44 jaar en zit niet lekker in zijn vel. Hij werkt heel veel, neemt te weinig rust en zit in de overlevingsstand. Hierdoor is hij erg vermoeid.
Hij is altijd op zijn hoede en tijdens ons eerste gesprek geeft hij dan ook aan dat hij nog niet weet of hij wel een homeopathisch middel wil innemen.
Tijdens zijn jeugd hebben zijn ouders geen aandacht voor hem gehad, wat tot boosheid, verdriet en angst heeft geleid. E. besloot dat hij geen contact meer met zijn familie wilde, maar na de breuk met zijn familie komt E. in een negatieve spiraal terecht.
E. is erg succesvol in zijn werk, maar vanwege een reorganisatie wordt hij geconfronteerd met zijn vroegere overlevingsmechanismen.
E. heeft al jaren last van terugkerende longontstekingen, waarvoor hij antibiotica krijgt. Tevens heeft E. een pijnlijke rug en schouder.

Na het eerste homeopathische consult heeft E. besloten om toch zijn homeopathische middel in te nemen en was zeer verrast over het resultaat. Na inname kwam er meer balans tussen werk en vrije tijd en voelde E. dat hij tot rust kwam.
In de periode die volgt komt E. steeds beter in zijn vel te zitten. Hij begint te beseffen dat hij altijd het gevoel heeft gehad ‘een zware boot’ mee te slepen. Door de homeopathische behandeling en de inzichtgevende gesprekken verdwijnt dat. De boosheid, het verdriet en de angst spelen geen hoofdrol meer in zijn leven.
E. voelt zich steeds beter en heeft er veel meer vertrouwen in dat het goed zal gaan. Sinds de homeopathische behandeling heeft hij geen last meer gehad van longontstekingen, noch van zijn rug en schouder.

Auto-immuunziekte

R. is een vrouw van 72 jaar. Als ik haar voor het eerst ontmoet, zie ik een wanhopige vrouw die niet meer weet hoe ze verder moet.
Ze vertelt dat ze sinds het overlijden van haar man (drie jaar daarvoor) veel pijn heeft in haar mond. Het voelt als aften, maar dan veel pijnlijker. Het blijkt om de auto-immuunziekte lichen planus te gaan. Van de arts krijgt ze daarvoor een hormoonzalf, maar hij vermeld erbij dat de zalf het niet geneest. R. vindt dat geen prettige gedachte en komt bij mij.
Ze vertelt dat ze erg nerveus is en daardoor voortdurend trilt. Het trillen maakt haar heel angstig, angst dat ze gek wordt. Ook vindt R. het moeilijk om (alleen) naar buiten te gaan. Liever blijft ze in huis. Ze piekert veel over het overlijden van haar man.

Een paar dagen nadat R. begonnen is het met het homeopathische middel, merkt ze dat ze minder pijn heeft in haar mond. Ook valt haar op dat ze minder piekert over het overlijden van haar man.
In de periode daarna verdwijnt haar angst om naar buiten te gaan en gaat ze dingen ondernemen die zij altijd al graag heeft willen doen, maar vanwege nervositeit en angst nooit heeft gedurfd.
De gesprekken helpen R. bij het begrijpen hoe het gekomen is dat ze zich zo ellendig heeft gevoeld.
Na verloop van tijd zegt R. dat ze vindt dat de kwaliteit van leven flink is verbeterd.
Sinds de homeopathische behandeling is de lichen-planus heel rustig. R. heeft geen pijn meer. Het overlijden van haar man is heel zwaar geweest, maar nu heeft ze er vrede mee en kan ze genieten van haar leven in plaats van angst te voelen.

Relatieproblemen

W. is een man van 49 jaar als hij bij mij op consult komt. Hij heeft last van slapeloosheid en maagklachten. Hij vertelt dat hij veel last heeft van spanningen. Zijn partner heeft hem verteld dat ze verliefd is op een andere man. Sindsdien is zijn wereld niet meer hetzelfde. Deze boodschap heeft hem erg gekwetst en ’s nachts piekert hij erover hoe het verder moet. Hij wil er niet met anderen over praten en na lang nadenken vraagt hij mij om hulp.
Door de gesprekken en de homeopathische behandeling krijgt W. meer zicht op wat deze situatie met hem doet en hoe hij er zelf mee om wil gaan.
Tijdens de behandeling verbeterd zijn slaap en ook de maagklachten verdwijnen.
Het is een moeilijke en intensieve tijd geweest, maar uiteindelijk kiezen W. en zijn partner ervoor om samen verder te gaan.

Postnatale depressie

B. is een vrouw van 28 jaar en net bevallen van haar eerste kindje. Aanvankelijk lijkt alles goed te gaan, maar na een poosje merkt B. dat ze zich steeds verdrietiger en somberder gaat voelen. In een gesprek met de huisarts wordt duidelijk dat ze een postnatale depressie heeft.
Ze vindt het heel moeilijk als haar kindje huilt, dan raakt ze in paniek en voelt ze zich erg onzeker. In overleg met de huisarts besluit B. dat ze een homeopathische behandeling wil, want ze wil borstvoeding blijven geven en ze vindt het belangrijk dat de behandeling ondersteund wordt met inzichtgevende gesprekken.
Door de homeopathische behandeling en de gesprekken neemt de paniek en onzekerheid af en kan ze steeds meer genieten van haar kindje. Het eindresultaat is dat B. volledig is hersteld van de postnatale depressie.

Terugkerende koorts

N. is een meisje van 15 jaar en heeft al ruim een half jaar last van terugkerende koorts, buikpijn, hoofdpijn en misselijkheid. Ook is ze voortdurend vermoeid. In eerste instantie denkt men aan Pfeiffer, maar in het bloed wordt helemaal niets gevonden. De huisarts stuurt haar door naar de kinderarts, maar ook hij weet niet waar de koorts en de algehele malaise vandaan komt.
N. gaat met veel plezier naar school, maar doordat ze zich regelmatig zo slecht voelt, mist ze heel veel lessen. Toch probeert ze zoveel mogelijk bij te blijven.
Met school zou ze over 3 weken op werkweek gaan naar Rome en ze wil heel erg graag mee, maar zoals ze zich nu voelt, redt ze dat niet.
Op advies van een familielid komt N. bij mij. Ze vertelt dat ze alles heel erg netjes en goed wil doen om kritiek of vervelende opmerkingen te voorkomen. N. zegt dat ze regelmatig nare opmerkingen van haar broer krijgt en dat ze merkt dat ze helemaal vol zit. Ze kan er niet meer tegen en weet ook niet meer hoe ze ermee om moet gaan. Haar broer noemt haar dik, lelijk en dom. Dat kwetst haar diep.

N. krijgt een homeopathisch middel en een dag na inname reageert ze heel scherp als haar broer weer een kwetsende opmerking maakt. Ze merkt dat ze durft te reageren en voor zichzelf durft op te komen. Voor het middel zou ze haar mond gehouden hebben.
Daarna knapt N. snel op. Ze heeft meer energie en laat zich niet meer op de kast jagen door haar broer. Ze heeft sindsdien geen last meer gehad van koortsperiodes en algehele malaise. En ze kon zonder problemen mee op werkweek.